นิทานเรื่อง ครูฟ้าใสสอนภาษาไทย : สินธุชา มาธวรรย์

วันนี้ที่โรงเรียนแดนดาวศึกษามีคุณครูคนใหม่มาสอนวิชาภาษาไทยแทนคุณครูคนเก่า หน้าตาคุณครูคนใหม่สวยงามน่ารักเหมือนนางฟ้าในนิทาน แต่ความจริงแล้วคุณครูคนใหม่เป็นแม่มด

“ครูชื่อครูฟ้าใสค่ะ มาสอนภาษาไทยเป็นวันแรก ขอให้นักเรียนทุกคนตั้งใจเรียนด้วยนะคะ”

ครูฟ้าใสกล่าวกับนักเรียนชั้น ป. 2/1 เป็นชายและหญิงจำนวน 44 คน จากนั้นครูฟ้าใสก็ให้นักเรียนทั้งหมดยืนขึ้นแนะนำตัวทีละคน แล้วเริ่มต้นสอนเรื่องพยัญชนะไทย

“สวยอย่างนี้ต้องเป็นคุณครูใจดีอย่างแน่นอน” นักเรียนจอมซนแอบซุบซิบกัน จากนั้นก็รอจังหวะที่ครูฟ้าใสหันหน้าไปเขียนตัวหนังสือบนกระดานดำ รีบนำขนมในกระเป๋าออกมากินอย่างเอร็ดอร่อย ไม่มีใครสนใจการสอนหนังสือของครูฟ้าใสเลย

เมื่อครูฟ้าใสเห็นว่าเด็กนักเรียนไม่สนใจเรียนวิชาภาษาไทย จึงใช้เวทมนตร์เสกให้เด็กนักเรียนทั้งหมดกลายเป็นขนมปังกรอบรูปร่างเหมือนพยัญชนะไทยทั้ง 44 ตัว

ครั้นเด็กนักเรียนเห็นว่าตัวเองกลายเป็นขนมปังกรอบรูปร่างเหมือนตัวอักษร ก ข ฃ ค ฅ ฆ ง จ ฉ ช ซ ฌ ญ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ น บ ป ผ ฝ พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ศ ษ ส ห ฬ อ และ ฮ ก็พากันร้องไห้เสียงดังลั่นห้องเรียน

“ครูฟ้าใสจะจับพวกเธอโยนให้ปลาในคลองข้างโรงเรียนกินดีไหมจ๊ะ”

ครูฟ้าใสทำตาโตและถามด้วยน้ำเสียงดุ ๆ บรรดานักเรียนจอมซนได้ยินดังนั้นก็ร้องไห้ออกมาอีก

“อย่าโยนพวกเราให้ปลากินเลยนะคะ ถึงแม้พวกเราจะมีรสอร่อยก็เถอะ”

หัวหน้าห้องร้องบอกครูฟ้าใสด้วยเสียงสั่น ๆ หลังจากแอบใช้ลิ้นเลียแขนตัวเองที่กลายเป็นขนมปังกรอบแล้ว

“ใครรู้ตัวว่าเมื่อสักครู่ที่ผ่านมาไม่ตั้งใจเรียน ให้เดินออกมาหน้าชั้นเดี๋ยวนี้ค่ะ”

ครูฟ้าใสสั่งและร่ายเวทมนตร์ให้นักเรียนหรือขนมปังกรอบรูปตัวอักษร ผ ฝ ถ ฐ ข ฃ ส ศ ษ ห ฉ ลุกจากเก้าอี้ และเดินเกาะเอวกันออกมาที่หน้าชั้นเรียน

“พวกเธอไปยืนรวมกันอยู่ตรงมุมห้องด้านขวานะคะ จำชื่อกลุ่มตัวเองไว้ด้วยว่าชื่อ…อักษรสูง”

ครูฟ้าใสแอบอมยิ้ม เมื่อมองเห็นขนมปังกรอบที่มีขาเล็ก ๆ เดินเตาะแตะไปที่มุมห้องด้านขวาอย่างว่าง่าย

“ใครรู้ตัวว่าไม่ตั้งใจเรียน รีบเดินออกมาข้างหน้าเร็ว ๆ ค่ะ” ครูฟ้าใสเร่ง

คราวนี้ขนมปังกรอบรูปตัวอักษร ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ ต่างก็รีบเดินออกมาเองจนแทบจะชนกันล้มกลิ้ง

“นักเรียนทั้งเก้าคน มายืนตรงมุมห้องด้านหน้าทางซ้ายมือค่ะ กลุ่มของพวกเธอชื่อ…อักษรกลาง”

จากนั้นครูฟ้าใสก็กวาดสายตามองนักเรียนที่เหลือ ซึ่งยังคงนั่งส่ายไปส่ายมาอยู่บนเก้าอี้

“พวกเธอทำไมไม่ยอมเดินออกมา ไม่สำนึกผิดเลยหรือคะ”

“ไม่ใช่ครับคุณครู พวกเรากลัวถูกคุณครูพาไปโยนให้ปลากินต่างหากครับ” รองหัวหน้าห้องสารภาพแทนเพื่อน

“เด็กดีไม่ต้องกลัวครูฟ้าใสนะคะ พวกเธอที่เป็นขนมปังกรอบตัวอักษร ค ฅ ฆ ช ซ ฌ ฑ ฒ ท ธ พ ฟ ภ ฮ ชื่อกลุ่มคือ อักษรต่ำคู่ ไปยืน

หลังห้องเรียนด้านขวา ส่วนที่เหลือเป็นตัวอักษร ง ญ ณ น ม ย ร ล ว ฬ ชื่อกลุ่มคือ อักษรต่ำเดี่ยว ไปยืนหลังห้องเรียนด้านซ้าย”

บัดนี้ นักเรียนชั้น ป. 2/1 ที่ถูกครูฟ้าใช้เวทมนตร์เสกให้กลายเป็นขนมปังกรอบรูปร่างเหมือนตัวอักษรไทย ต่างก็พากันเชื่อฟังครูฟ้าใส และเริ่มรู้สึกสนุกขึ้นมาแล้ว

“ให้ทุกคนมองเพื่อน ๆ ในกลุ่ม แล้วจำชื่อตัวอักษรของเพื่อนให้ได้ทุกคนนะคะ มีเวลาห้านาที ใครจำได้ก่อนจะกลายร่างกลับเป็นคนเหมือนเดิม” ครูฟ้าใสกล่าวเสียงดังฟังชัด

แต่เวลาผ่านไปห้านาทีก็ยังไม่มีใครจำเพื่อน ๆ ในกลุ่มของตัวเองได้ครบถ้วนเลย

“วิธีจำชื่อเพื่อน ๆ ในกลุ่มของพวกเธอ ขอให้มองดูบนกระดาน แล้วพูดตามครูนะคะ”

ครูฟ้าใสเขียนตัวหนังสือและกล่าวกับนักเรียนกลุ่มอักษรกลางจำนวน 9 คน ดังนี้

“ไก่ (ก.) จิก (จ.) เด็ก(ด.กับฎ.ออกเสียงเหมือนกัน) ตาย (ต.กับฏ.ออกเสียงเหมือนกัน) บน (บ.) ปาก (ป.) โอ่ง (อ.) พูดตามครูนะคะ…ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง“

“ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง” นักเรียนกลุ่มอักษรกลางพูดตามหลายรอบจนจำได้ ในที่สุดก็กลายร่างกลับเป็นเด็กน่ารักตามเดิม ทุกคนกระโดดดีใจกันใหญ่ จากนั้นพากันกลับเข้าไปนั่งที่โต๊ะเรียนของตัวเอง

กลุ่มต่อมาคือกลุ่มอักษรสูงจำนวน 11 ตัว โดยประโยคที่คุณครูฟ้าใสให้ท่องจำคือ

“ผี (ผ.) ฝาก (ฝ.) ถุง (ฐ.กับถ. ออกเสียงเหมือนกัน) ข้าว (ฃ.กับข.ออกเสียงเหมือนกัน) สาร (ศ.กับษ.และส.ออกเสียงเหมือนกัน) ให้ (ห.) ฉัน (ฉ.) พูดตามครูนะคะ…ผีฝากถุงข้าวสารให้ฉัน”

“ผีฝากถุงข้าวสารให้ฉัน” เด็กนักเรียนกล่าวตามครูฟ้าใสอย่างพร้อมเพรียง ไม่นานนักนักเรียนทั้ง 11 คนก็จำตัวอักษรในกลุ่มของตนได้ครบ และกลายร่างกลับเป็นเด็กเหมือนกลุ่มอักษรกลาง

ตอนนี้เหลือกลุ่มอักษรต่ำกลุ่มเดียวที่ยังเป็นขนมปังกรอบอยู่ เนื่องจากตัวอักษรในกลุ่มนี้มีจำนวนมากถึง 24 ตัว ทุกคนในกลุ่มจึงจำชื่อเพื่อน ๆ ได้ไม่ครบเสียที สุดท้ายก็พากันร้องไห้โฮ

“คนเก่งอย่าร้องไห้ค่ะ ขอให้ตัวอักษร ค ฅ ฆ ช ซ ฌ ฑ ฒ ท ธ พ ฟ ภ ฮ ชื่อกลุ่มคือ อักษรต่ำคู่ เดินออกมาหน้าชั้นเรียนเดี๋ยวนี้” ครูฟ้าใสพูดพลางตบมือเร่งเสียงดัง

ขนมปังกรอบหรือเด็กนักเรียนทั้ง 14 คน ค่อย ๆ พากันเดินออกมา

“ดูบนกระดานดำแล้วพูดตามครูนะคะ พ่อ(พ.และภ.ออกเสียงเหมือนกัน) ค้า (ค. ฅ.และฆ.ออกเสียงเหมือนกัน) ฟัน (ฟ.) ทอง (ท.และฑ.และฒ.ออกเสียงเหมือนกัน) ชื้อ (ซ.) ช้าง (ช.และฌ.ออกเสียงเหมือนกัน) ฮ่อ (ฮ.) พูดตามครูนะคะ…พ่อค้าฟันทองซื้อช้างฮ่อ”

“พ่อค้าฟันทองซื้อช้างฮ่อ” นักเรียนกลุ่มอักษรต่ำคู่ส่งเสียงตามคุณครูฟ้าใส ไม่นานนักก็จำตัวอักษรได้ทั้งหมด จึงกลายร่างกลับเป็นเด็กนักเรียนตามเดิม ตอนนี้นักเรียนที่ยังเป็นขนมปังกรอบอยู่ได้แก่ตัวอักษร ง ญ ณ น ม ย ร ล ว ฬ ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่กด้วยความกังวลใจ

“กลุ่มอักษรต่ำเดี่ยวดูบนกระดานดำนะคะ พวกเธอทั้งหมดมีอยู่ 10 ตัวดังนี้ งู (ง.) ใหญ่ (ห.) นอน (น.) อยู่ (ย.) ณ(ณ.) ริม (ร.) วัด (ว.) โม (ม.) ฬี (ฬ.) โลก (ล.) พูดตามครูนะคะ…งูใหญ่นอนอยู่ ณ ริมวัดโมฬีโลก”

“งูใหญ่นอนอยู่ ณ ริมวัดโมฬีโลก” นักเรียนทั้ง 10 คน ช่วยกันท่องจำ ประเดี๋ยวเดียวก็จำตัวอักษรในกลุ่มอักษรต่ำเดี่ยวได้ทุกตัว และกลายร่างกลับเป็นเด็กนักเรียนเหมือนเพื่อนกลุ่มอื่น

“ครูฟ้าใสดีใจมากที่พวกเธอจำอักษรต่ำ อักษรกลาง และอักษรสูงได้แล้ว คราวนี้ขอให้ทุกคนเดินออกมารับรางวัลกันนะคะ”

ของรางวัลที่คุณครูฟ้าใสมอบให้นักเรียนทุกคนก็คือ กล่องโลหะสีเงิน ข้างในมีขนมปังกรอบรูปพยัญชนะไทยทั้ง 44 ตัว ทุกคนรีบหยิบขนมปังกรอบออกมากินอย่างเอร็ดอร่อย เพราะคราวนี้ครูฟ้าใสอนุญาตแล้ว ขณะกินก็อดคิดถึงช่วงเวลาที่พวกตนกลายเป็นขนมปังกรอบไม่ได้ จากนั้นก็พากันหัวเราะออกมา

• Facebook
• X
• Line